Sporo wątpliwości przysparza stosowanie w praktyce najnowszych przepisów unijnych o delegowaniu pracowników. By wyjść temu naprzeciw, Komisja Europejska stworzyła specjalny poradnik, którego zadaniem jest wyjaśnienie szeregu kwestii.

Co to jest za poradnik i jak on powstał?

Komisja Europejska (KE) przyjęła niedawno sprawozdanie na temat stosowania i wdrażania dyrektywy 2014/67/UE. Wraz z nim opublikowano „Praktyczny poradnik o delegowaniu pracowników” („Practical Guide on Posting”). Na chwilę obecną jest on dostępny w języku angielskim, jednakże KE zapowiedziała już wkrótce opublikowanie kolejnych wersji językowych.

Wartym odnotowania jest fakt, iż jest to w zasadzie pierwszy tego rodzaju dokument, opublikowany przez KE. Co prawda istniał już wprawdzie „Praktyczny Poradnik” Komisji Administracyjnej, jednakże dotyczył on tylko ubezpieczeń społecznych.

Obecny natomiast dokument obejmuje zagadnienia prawa pracy. I co istotne, zawiera on już także regulacje wynikające z nowelizacji dyrektywy podstawowej 96/71/WE, które mają być stosowane od 30 lipca 2020 roku.

Dla kogo przeznaczony jest ten dokument?

Poradnik ten ma duże znaczenia dla pracodawców delegujących pracowników. Poruszone są w nim bowiem kwestie takie, jak interpretować i stosować nowe przepisy, co może znacząco ułatwić przygotowanie się do ich wdrożenia w praktyce. Co prawda autorzy poradnika zastrzegają, iż nie stanowi on wykładni przepisów o delegowaniu, jednakże można się spodziewać, iż stanie się źródłem ich interpretacji, podobnie jak takim źródłem stał się „Poradnik praktyczny” Komisji Administracyjnej, chociażby w kwestii wydawania poświadczeń A1.

Sam poradnik może też być pomocny pracodawcom w sporach z inspektorami państw przyjmujących. Trudno będzie im po prostu przejść obojętnie obok zapisów tegoż poradnika, mimo braku formalnej mocy wiążącej.

Co istotnego wynika z zapisów poradnika dla pracodawców?

Otóż przede wszystkim potwierdzono w nim, iż przepisy o delegowaniu będą miały zastosowanie nawet w sytuacji, gdy stosunek zatrudnienia z pracodawcą delegującym nie istniał z odpowiednim wyprzedzeniem przed oddelegowaniem. Mówiąc prościej, poradnik potwierdza, iż pracownika można delegować nawet wtedy, gdy został on zrekrutowany na potrzeby delegowania, a wcześniej nie pracował u danego przedsiębiorcy delegującego.

Ma to szczególne znaczenie w kontekście protekcjonistycznych działań niektórych państw przyjmujących. Mowa tu choćby o Francji, gdzie oddziały francuskiej Dyrekcji Regionalnej do Spraw Przedsiębiorstw, Konkurencji, Konsumpcji, Pracy i Zatrudnienia wymagają (wbrew prawu UE), by pracownik delegowany był zatrudniony w przedsiębiorstwie delegującym w państwie wysyłającym przed rozpoczęciem oddelegowania. W tej sytuacji tenże poradnik może być orężem do walki z błędnymi interpretacjami państw członkowskich.